روزنامه جمهوری اسلامی از لزوم آزادی بیان در جامعه اسلامی نوشته است.
به گزارش جمهوری اسلامی، کسانی که انتقاد سالم و منصفانه را نمیپسندند، قلمها و زبانها را محدود میکنند ولی آن دسته از حکمرانان که خواهان رشد و پیشرفت جامعه هستند، از انتقاد استقبال میکنند و به صاحبان قلم و بیان مجال ابراز نظر و نقد عملکردها را میدهند. تفاوت این دو نوع حکمرانی در اینست که مخالفان آزادی قلم و بیان، جامعه را به سوی اختناق سوق میدهند و فقط به افراد متملق، چاپلوس، بلهقربانگو و ریاکار میدان میدهند. حضور این افراد در بدنه حکمرانی موجب پیدایش و گسترش فساد در جامعه میشود و حکمرانی را از پشتوانه مردمی محروم میکند. حکمرانی نوع دوم که تحمل انتقاد را دارد و منتقدان را تشویق و تقویت میکند، جامعه را به سوی آزادی به پیش میبرد، روحیه نشاط، شادی و همبستگی در مردم ایجاد میکند و پشتوانه مردمی را برای حکمرانی تضمین مینماید.
این روزنامه در پایان نوشته است: اسلام که «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُون» دارد و «الرَّحْمَنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ، خَلَقَ الْاِنْسَانَ عَلَّمَهُ الْبَیَان» را با رساترین فریاد به گوش انسانها میرساند، حکمرانی همراه با آزادی قلم و بیان را برای انسانها خواسته است. جامعهای که مدعی دارا بودن حکمرانی از نوع اسلامی است، باید بیشترین مجال را به آزادی قلم و بیان بدهد.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟